Park Narodowy Gaujas.

Jedziemy jak co dnia glowna,wyasfaltowana droga od ktorej odchodza boczne,szutrowe,lesne drogi.Po niespelna godzinie skrecamy w jedna z nich i kierujemy sie na Camping ( tak informowaly nas znaki ).O dziwo ! campingu nie bylo ale piekny duzy parking wsrod lasow, pieknie polozony nad jeziorem "Auciema".Wszystko co tu sie znajdowalo bylo przygotowane pod turystow.Mozna bylo rozbijac namioty,grillowac,palic ognisko,plywac w rzece.Staly tu stoly i lawy,kosze na smieci i nawet drewniane WC z papierem toaletowym w srodku.Poniewaz to PN wiec trzeba bylo zostawic po sobie porzadek i zachowac cisze.
Jaki tu panowal spokoj i cisza.Jak tu bylo pieknie.
Rozbilismy nasz maly oboz,zjedlismy kolacje i poszlismy na spacer.Spacerujac odkrylismy slady zycia bobrow w tym miejscu.Poscinane drzewa ze sladami bobrzych zebow i zeremia.Bobrow nie szukalismy.
A kto byl odwazny wykapal sie w bardzo czystej ale dosc zimnej wodzie :)))
Wieczorem rozpalilismy jak zawsze ognisko i ogladalismy gwiazdy na niebie.
Jedyny minus tegorocznego urlopu to K O M A R Y . Tych osobnikow bylo tutaj multum.I nic na nie nie dzialalo.O zgrozo !!!





Park Narodowy „Gauja”– najstarszy park narodowy na Łotwie, rozciągający się na powierzchni niespełna 920 km² i największy park narodowy w krajach bałtyckich.Utworzony 14 września 1973 Park Narodowy „Gauja” znajduje się w środkowej części Łotwy, położony wzdłuż doliny rzeki Gauja, pomiędzy miejscowościami Sigulda (na północnym wschodzie parku) a Kieś (na południowym zachodzie). Nazwa parku pochodzi od nazwy największej przepływającej przez niego rzeki, której długość w granicach parku to 93 km. Teren parku zlokalizowany jest w historycznym regionie Łotwy Liwonii, zwanym w języku łotewskim Vidzeme, co w dosłownym tłumaczeniu oznacza Śródziemie. Park leży na terenie trzech okręgów administracyjnych Łotwy – ryskiego, Valmiera i Cēsis. Siedziba administracji parku ulokowana jest w Siguldzie. Zwyczajowa nazwa Szwajcaria Liwońska lub Szwajcaria Łotewska, stosowana czasem dla tych terenów, pochodzi od jasnych utworów skalnych z czerwonych i żółtych piaskowców, dolomitów i wapieni pochodzących z okresu dewonu.Na terenie parku wydzielony jest rezerwat przyrody, stanowiący około 40% powierzchni parku. Na jego terenie znajduje się rezerwat ścisły niedostępny dla turystów, zajmujący około 4% powierzchni parku[2]. Pozostała część parku ma charakter krajobrazowy. Na terenie parku znajdują się liczne rzeczki (dopływy rzeki Gauja) oraz kilkanaście jezior, z których największe to Ungurs.
Według inwentaryzacji przeprowadzonej przez administrację parku na jego terenie znajduje się około 430 gatunków grzybów i nieco więcej gatunków roślin, 150 gatunków ptaków, 40 gatunków ryb i 50 różnych gatunków ssaków, które przebywają na terenie parku stale lub czasowo.
Około 47% powierzchni parku zajmują lasy, głównie świerkowych i sosnowych, ale występują również gatunki liściaste, w tym dęby, lipy i jesiony.
Najczęściej spotykane zwierzęta to sarny, łosie, jelenie i bobry, choć można natrafić również na niedźwiedzia. Rzeka jest miejscem występowania łososia i szczupaka, ale także wielu innych gatunków na które chętnie polują wydry. Park jest jednym z niewielu miejsc na Łotwie, gdzie można łowić jadalne małże. Wśród dzikiego ptactwa najciekawsze gatunki to czarny bocian, orzeł oraz dzikie gęsi.


-------------------------

Noc minela szybko.Obudzilo mnie poranne slonce.Dzien zapowiadal sie piekny.Spiew ptakow i piekne slonce zachecilo mnie do spaceru.Przeszlam przez malenki las i doszlam do miejsca,ktore kiedys bylo prywatna dzialka.Zapewne jeszcze z okresu ZSRR.Obecnie jest to miejsce niczyje i popada w ruine.Szkoda bo mozna by tu zrobic piekny osrodek wypoczynkowy , niewielki ale zawsze to cos.Miejsce polozone nad cudownym jeziorem.Ogrodzone dookola z domkiem letniskowym i czyms co zaczeto budowac i nie ukonczono.Szkoda ! Takich miejsc tu na kresach jest sporo.To juz drugie , ktore spotkalismy po drodze ( patrz : ostatnie 7 zdjec ).

Zdjęcia (29)

Komentarze (11)